Timeline
Jaren ’60 en ‘70
Bracht zijn jeugd door in de streek van Liedekerke en Affligem, aan de rand van het Pajottenland. Opleiding tekenen en keramiek aan de Academies te Zottegem en Liedekerke en bronsgiettechnieken aan de Academie te Anderlecht. Debuteerde in het begin van de jaren ’70 met schilderijen die een surrealistische inslag vertoonden. In de sport groeide hij tot een topatleet en werd kampioen 400m horden. Eind de jaren zeventig komt het ruimtelijk werk in het creatieve proces.
Periode 1975 – 1980
Overgang naar ruimtelijk werk; een ‘zwerftocht’ langsheen diverse materialen (hout, steen, metaal, glas, klei, afval, … kappen, boetseren, gieten, lassen, … figuratief en abstract). Meer en meer geraakt Patrick Van Craenenbroeck bezeten door de materie ‘klei’.
De eerste keramische beelden ontstaan, eveneens met surrealistische uitstraling. Er volgt nu een periode van experimenteren met kleisoorten, glazuren, oxides en andere invloedrijke materialen en chemicaliën.
Periode 1980 – 1987
De surrealistische inslag verdwijnt en er komt slechts 1 figuur met een specifieke uitstraling: verkrampt, opgelapt, gespannen, getormenteerd, verscheurd. Bij deze werken gebruikte Patrick Van Craenenbroeck hoofdzakelijk rode klei met witte glazuur. Niet de kleur is belangrijk, maar wel de vorm, de textuur en de expressie. Deze werken inspireerden Charles Ducal reeds voor het schrijven van poëzie.
Op het einde van deze periode gaat de kunstenaar op experimentele zoektocht om de klei te verwerken met andere materialen: hout, metaal, glas, zand, …Hieruit ontstaat uiteindelijk het ‘Levend Beeldhouwwerk’ een keramisch beeld in de natuur, rond een levende boom; een gevecht (of dialoog?) tussen menselijke creatie en natuur, en waarvan de verdere evolutie en het eindresultaat onvoorspelbaar is.
Periode 1987 – 1990
De bouw van zijn eigen gasoven brengt een plotse en grote omwenteling met zich mee: terug naar de oerkracht van de materie. Vuur, rook en kleisoorten spelen hun eigen rol. Het glazuur verdwijnt.
De figuren zijn ook niet meer ‘verscheurd’. De getormenteerde wezens maken plaats voor strenge aristocratische (mythologische) figuren, met een ziel. Deze eerste figuren zijn ook niet zo ruimtelijk, maar eerder vlak.
Periode 1990 – 1994
De beelden worden opnieuw ruimtelijker; elk werk is een gevecht tegen de zwaartekracht; we zien een enorme dynamiek en voelen bij ieder beeld een gebalde ingehouden kracht.
De individuele figuren worden dierlijk, agressief, sluipend, gevaarlijk: “De mens, hoe beschaafd hij ook mag zijn, blijft een dier. Als hij zijn masker afrukt komt het ‘dier-zijn’ te voorschijn . Dan vertrapt hij alle menselijke waarden en gaat hij over lijken om zijn doel te bereiken”.
Er ontstaan monumentale en levensgrote beelden.
De aanwezigheid van vuur en rook wordt steeds meer en meer voelbaar in ieder werk; je voelt als het ware de verschroeide aarde.
Periode 1994 – 1996
De expressiekracht en de beweging blijven, maar er ontstaat een dualiteit in zijn werk: enerzijds verschijnt het mystieke door de gesluierde figuur, die als het ware het zwijgen wordt opgelegd of geblinddoekt wordt. Anderzijds zien we een figuur die het uitschreeuwt: de oerkreet.
Het individu verenigt zich, tot een groep; de figuren worden ‘leiders’ (“Hij… en zijn volgelingen” is een allusie op het blindelings volgen van een ideologie, een religie)
Periode 1996 – 1998
Meerdere kunstenaars worden geïnspireerd door de expressiekracht van de beelden van Patrick Van Craenenbroeck en geven hun impressies weer langs hun eigen medium. Het wordt een artistieke kruisbestuiving dat resulteert in een multimedia-project “Een scheur in de tijd”. *
De vrouwenfiguur doet haar intrede .
* Poëzie: Charles Ducal, Rob Goswin, Bert Lemmes,Ugo Prinsen, Robert Vollekindt
Muziek: creatief en experimenteel gitaarwerk (electrisch) door Eugene Van den Ostende
Fotografie: abstaherende kunstfotografie door Robert Vollekindt
Choreografie: expressieve dans en beweging door Sarah Dewinter & ensemble
Voordracht: Benny D’haeseleer, Lina Iosifidis, Ugo Prinsen, Tuur Van den Brulle.
Periode 1998 – 2000
Het alternatieve project “Koppelingen” (een artistieke samenwerking met een kunstenaar met een verstandelijke handicap) groeit uit tot een verrassend resultaat. Dit is ook de periode van de monumentale bronzen beelden op openbare plaatsen. Er volgen tentoonstellingen in Amsterdam, Parijs en Arnhem.
Periode 2001- 2004
Een relatief korte periode van productieve rust. Nieuwe emoties beginnen te groeien. Er wordt veel getekend en geschetst. Ruwe landschappen en vooral vulkanische landschappen zijn een grote inspiratiebron.
“Het vulkanisch oer-landschap van Lanzarote, de kleurenrijkdom in de lava, de aanwezige energie en de kracht van aarde en vuur die zichtbaar wordt door de opengespleten aardkorst, maken mij stil, geven mij de inspiratie en de gedrevenheid om deze oerkracht te vertalen en te voelen in mijn beelden”.
Een nieuw volk komt te voorschijn: zwart geblakerd door het vuur, meer soberheid in het gewaad. Men merkt een dualiteit in spanning en ontspanning waardoor de beelden een meer meditatieve indruk geven maar in wezen wordt de innerlijke energie nog krachtiger uitgedrukt.
Wie zijn zij? We kennen ze niet, maar ze lijken ons zo vertrouwd.
Periode 2005 – 2007
Een confrontatie met tijd, ruimte en historiek wordt een uitdaging en krijgt meer en meer vorm in een toekomstig solo-project aan de ruïnes van de abdij van Affligem: “De aarde fluistert”. De aarde, de ruïne en de beelden fluisteren een eeuwenoude historiek van deze historische site.
Het oeuvre is rijp om te bundelen in een monografie.
Periode 2008 – 2009
Stopt als leraar esthetica – kunstgeschiedenis. Er groeit een rijkdom aan schetsen en ideeën.
Periode 2010 – 2011
In samenwerking met de Italiaanse galerie “Il Collezionista” reizen de beelden naar enkele belangrijke Europese kunststeden: Rome, Parijs, Berlijn, Barcelona).
De jaarlijkse keramische en gepersonaliseerde ‘Zotskap’ wordt na 20 jaar afgesloten. Een overzichtstentoonstelling wordt georganiseerd, een boek wordt uitgegeven en een nieuwe reeks in brons wordt ontworpen.
Periode 2012
Voor de kunstenaar is dit een heel belangrijk en waardevol jaar. Als ex-atleet (nationaal kampioen 400m horden) creëert hij de winnaarstrofee voor “Memorial Ivo Van Damme”. Olympische kampioenen en topatleten ontvangen een beeld van Van Craenenbroeck. Het beeld is een uitdrukking van de wilskracht en de souplesse van de atleet.
Periode 2013
De kunstenaar wordt 60 jaar; enkele kunstprojecten ontstaan.
Onder impuls van Monick (echtgenote) groeit er een grootse en originele tentoonstelling “De Esdoornlaan stelt Van Craenenbroeck ten toon”.
Samen met andere 60-jarige artiesten: Walter Evenepoel (zang/muziek) en Ivo van Strijtem (poëzie) ontstaat er later een ander verrassend podiumproject; “Klink Klaar & Klei”. Dit project wordt op vraag van provincie Vlaams Brabant opnieuw opgevoerd tijdens het Kunstenfestival “In de Luwte” te Roosdaal.
Periode 2014
De kunstenaar is op zoek naar nieuwe uitdaging. Samen met twee andere kunstenaars, Raf Van Ransbeeck (glaskunstenaar) en Herwig (schilder) wordt er één groot werk gecreëerd waar de drie stijlen, technieken, ideeën en persoonlijkheden samensmelten tot 1 harmonieus geheel. Titel: “Tridentiteit”.
Periode 2015
EXPO ! De beelden zijn aanwezig op de wereldexpo te Milaan. Het wordt een samenwerking tussen topchocolatiers en de kunstenaar. In het Belgisch Paviljoen worden de expressieve beelden vervaardigd in chocolade.
Periode 2016 – 2017
Er wordt intensief gewerkt aan het project “Geen einde zonder begin”, een monumentale keramische beeldengroep op de rotonde te Liedekerke.
Meerdere beelden worden tentoongesteld in BOZART te Brussel tijdens het internationaal festival van de fantastische film.
Periode 2018
Spel en verhalen met de kleinkinderen breken een nieuwe fantasiewereld open van getormenteerde paarden, zelfzekere ruiters en expressieve raven.
Periode 2020
Geplande solotentoonstelling en andere projecten worden afgelast door de corona-invasie. Naar aanleiding van begrensde mobiliteit door knieoperaties wordt in het atelier nieuw werk gecreëerd op kleiner formaat, vooral bas-reliëfs.
Periode 2022
De beelden blijven geen alleenstaande figuren. Er groeien ruimtelijke composities met beelden van diverse grootte en gevoelswereld. De beelden blijven expressief maar het geheel krijgt een surrealistisch tintje. Ook de dierenwereld doet langzamerhand meer en meer haar intrede. Deze nieuwe creaties werden tentoongesteld in “Domein Verbrugghen” te Affligem, waar eenheid en harmonie tussen kunst en natuur zichtbaar en voelbaar aanwezig was. Deze grote solotentoonstelling kreeg dan ook de titel: “Als de stilte luistert …”
Periode 2024
Beelden uit vroegere periode zijn een bron van inspiratie om nieuwe en verrassende composities te zoeken in samenspel met nieuwe beelden. Een boeiende uitdaging om verleden en heden samen te smelten tot één geheel.
